<< Nowiny | << Archiwum nowin 15 lutego 2015 Hipoteza - Postapokalipsa po polsku - powieść pod patronatem Trzynastego Schronu - 23:57 - Squonk Informacja prasowa od redakcji Wydawnictwa Wielokrotnego Wyboru. Dziś - 15 lutego - na portalu crowdfundingowym www.wspieram.to ruszyła zbiórka, mająca na celu wydanie w druku powieści postapokaliptycznej Hipoteza pióra Beniamina Muszyńskiego, która w zeszłego roku przeszła eliminacje do drugiego etapu Literackiego Debiutu Roku. Przed kilkoma laty świat dotknęła globalna katastrofa, w jednej chwili większość ludzi zginęła, a urządzenia elektryczne przestały działać. Ci, którzy przeżyli nie mogą mieć dzieci. Człowiek na Ziemi nieuchronnie wymiera, pozostawiając po sobie niszczejące świadectwa cywilizacji, którą stworzył. Dlaczego do tego doszło? Kto jest odpowiedzialny za taką tragedię?! Bóg - dla większości ocalałych to jedyne logiczne wyjaśnienie. Stwórca stał się Niszczycielem. Jednak cierpiący na napady utraty wspomnień Dymitr wątpi w to wyjaśnienie. Próbując rozwikłać zagadkę przyczyny zagłady i poszukując śladów utraconej tożsamości wytrwale wędruje podążając tropem nowej „wieży Babel”. Akcja Hipotezy rozgrywa się w południowo-wschodniej Polsce, a mieszkańcy miast takich jak; Kraków, Jasło, Rzeszów, czy Sanok (rodzinne miasto pisarza!), odnajdą na łamach tej powieści rzeczywiste, doskonale sobie znane, miejsca. Hipoteza to w pewnej mierze również gra z konwencją, Muszyński układa na nowo dobrze poznane, sztampowe elementy gatunku, tworząc z nich intrygującą mozaikę. Jest też dociekliwy, stawia trudne pytania: Gdzie kończy się wiara, a zaczyna fanatyzm? Jak wiele zła może wyrządzić nadzieja? Ile można poświęcić dla odkrycia prawdy? Autor zaznaczył już swoją obecność na postapokaliptycznej ziemi, wygrywając w roku 2012 konkurs na miniaturę literacką zorganizowany na potrzeby konwentu Świdkon. Jego inne utwory osadzone w realiach świata po końcu świata znajdziecie w dziale Opowiadania witryny PostApo2012. Hipoteza - Prolog W rozbitym przez ból umyśle nieśmiało zabłysła pierwsza iskra świadomości. Z chaotycznego natłoku myśli, wrażeń i mglistych wspomnień z wolna zaczął wyłaniać się w miarę klarowny obraz rzeczywistości. Mężczyzna otworzył oczy, wziął głęboki wdech, przełknął ślinę. Kończyny poruszyły się niemrawo, a z ust dobiegł cichy jęk. Żył. Ból minął. To były pierwsze fakty, jakie świadomie zarejestrował, wszystko inne nie miało jeszcze znaczenia. Czekał. W końcu gdzieś głęboko wśród iskrzących neuronów, gdzie rodzą się sny i mieszka jaźń, coś znów się poruszyło, rozbłysła jakaś ważna myśl. Musiał ją uchwycić. Zmrużył zatem powieki, ponownie odcinając się od świata barw i kształtów. Zaraz potem przebudziło się to, co zostało z jego pamięci. Mężczyzna przypomniał sobie, że ludzkość przegrała. To był koniec cywilizacji, świat przestał należeć do ludzi. Homo sapiens nie miał już przyszłości, dominujący gatunek został skreślony. Większość ludzi zginęła, a kobiety przestały rodzić. Martwe łona w umarłym świecie. To pasowało. Nastał, tak żarliwie zwiastowany przez popkulturę, ósmy dzień dzieła stwórczego – czas po końcu świata. Postapokalipsa. Otworzył oczy i powoli wciągnął zatęchłe powietrze do płuc. Nadal żył. Podgląd newsa | Skomentuj newsa << Nowiny | << Archiwum nowin

X Apoc - Trzynasty Schron [ v 1.0 ] & PHP by Hammer