Trzynasty Schron - Baza wiedzy o serii Fallout i kulturze postapokaliptycznej

Wstęp: Na początek krótka definicja gier paragrafowych, bo, jak podejrzewam, nie każdy wie co to jest i z czym to się je ;)

Gra paragrafowa - gra książkowa (gamebook), oparta na wyobraźni gracza, podobna do RPG, ale przeznaczona wyłącznie dla jednej osoby. Gra polega na czytaniu opisów i dokonywaniu wyborów, z których każdy odsyła nas do innego paragrafu w książce (stąd nazwa). W trakcie gry można zbierać przedmioty (swój stan posiadania gracz przeważnie zapisuje na osobnej kartce) i ich używać, zmieniają się także takie wartości jak siła czy punkty życia.

Inne nazwy gier paragrafowych to Fighting Fantasy (na zachodzie) oraz Fantasolo (nazwa używana w Polsce w latach osiemdziesiątych). Gry paragrafowe są najczęściej utrzymane w konwencji fantasy lub science-fiction.

Teraz najpopularniejsze są gry paragrafowe w wersji multimedialnej. Często robione w pliku *.html, w którym przedmioty zapisywane są w ramkach, a wybór odsyła nas linkiem do kolejnego paragrafu. (Wikipedia)

"Witamy w piekle... W świecie po wojnie atomowej nie ma miejsca dla mięczaków. Albo jesteś twardy i rządzisz albo zeżrą cię pustynne kojoty i mutacje. Jesteś gotów? Jeśli tak, to przygotuj się na niezwykłą przygodę. Do tej gry nie będzie ci potrzebny ołówek, ani kostki. Wystarczy, że uważnie przeczytasz opisy umieszczone w odpowiednich paragrafach i podejmiesz właściwa decyzję..." (fragment wstępu do gry).

Ta gra ukazała się w 10 numerze magazynu "Portal" jako "reklama" sytemu "Necropunk: Nuklearny Świt". W tym numerze znajduje się również wprowadzenie do świata sytemu "Necropunk...", który niestety nie został zrealizowany i wydany.

Ta seria to najpopularniejsza seria paragrafówek wydana w Polsce (może jeszcze Wehikuł Czasu był równie popularny). Nadal można ją nabyć co jakiś czas na Allegro (za każdym razem osiąga wyższa cenę więc jest to dobra lokata pieniędzy ;) ), a legendy mówią, że podobno można ją nawet spotkać w bibliotekach :).

Została stworzona przez Joe Devera, najlepszego twórcę tego typu gier na świecie. Serię "Lone Wolf", która została przez niego stworzona swego czasu wybrano najlepszą grą w historii. W Polsce serię Wojownik Autostrady wydawało wydawnictwo AMBER - każda z czterech części składa się z 350 paragrafów.

Trzy pierwsze części gry są dostępne w wersji on-line jako gra przeglądarkowa >>> KLIK.

Wojownik Autostrady I - Piekło na Autostradzie
Premiera w Polsce: 1991
Premiera na zachodzie: 1988
Tytuł Oryginalny: Freeway Warrior I: Highway Holocaust
Wojownik Autostrady II - Przejście przez Góry Masakry
Premiera w Polsce: 1991
Premiera na zachodzie: 1988
Tytuł Oryginalny: Freeway Warrior II: Mountain Run
Wojownik Autostrady III - Strefa Śmierci
Premiera w Polsce: 1992
Premiera na zachodzie: 1989
Tytuł Oryginalny: Freeway Warrior III: Omega Zone
Wojownik Autostrady IV - Ostatni Etap
Premiera w Polsce: 1993
Premiera na zachodzie: 1989
Tytuł Oryginalny: Freeway Warrior IV: California Countdown

Recenzja

Na początku poznajemy ''Kalendarium Wydarzeń'', z którego dowiadujemy się między innymi, że za terroryzm na świecie odpowiada syndykat przestępczy HAVOC (Konsorcjum Zbrojnej Opozycji), który przejmuje władzę w małych i ubogich krajach (1998-2003), a następnie przystępuje do niszczenia instalacji ropy naftowej i gazu, morderstw i porwań polityków (2003-2008). Po zamordowaniu prezydentów: Stanów Zjednoczonych i Rosji (2008), kraje te oraz główne kraje europejskie tworzą WDL (Światową Ligę Obrony) i wypowiadają wojnę HAVOC. W Nowy Rok 2001 r. HAVOC porywa 17 głowic nuklearnych. 2 stycznia 2012 zdetonowany zostaje pierwsza z nich. 3 stycznia 2012 został nazwany ''Dniem'' - wtedy wybuchły pozostałe ładunki i Świat został pochłonięty przez apokalipsę.

Nasz bohater - Cal Phoenix - urodził się w 2000 roku. Święta Bożego Narodzenia 2011 obchodził z wujem i ciotką. W Nowy Rok 2012 cała trójka udaje się do kopalni wuja i tam po ziemią zaskakuje ich Dzień. Na szczęście dzięki ogromnym zapasom i generatorom prądu udaje im się przeżyć pod ziemią kilka lat. Dopiero w 2019 decydują się wyjść na powierzchnię i poznają rozmiary zniszczeń i grozę postnuklearnego świata. Po kilku dniach nawiązują kontakt radiowy z innymi ludźmi i razem z nimi próbują stworzyć nową społeczność. Niestety oprócz paliwa wszystkiego im brakowało. Nawiązali kontakt z inną tego typu kolonią, w której było akurat na odwrót - jedzenia i wody mieli mnóstwa, lecz dramatycznie kurczyły się zapasy paliwa. Mieszkańcy postanawiają udać się do tej kolonii, a w naszym bohaterze rodzi się nadzieja na odnalezienie rodziny, którą zostawił tak dawno temu...

W grze przemierzamy rozległe pustkowia, pomagając swojej społeczności, zmagając się z przeciwnościami losu, z punkami i motocyklistami. Nie zabraknie spotkań z życzliwymi nam ludźmi, ratowania innych (w tym dziewczyny, bohater zakochuje się z wzajemnością). No i oczywiście na naszej drodze staną także... ghule Z jednymi trzeba walczyć, innym można pomóc, choć tylko chwilowo - dając trochę opatrunków i wody.

Na grę składają się 4 tomy książek. Akcja każdego tomu podzielona jest na ponad trzysta punktów i w zasadzie żadnego z nich nie czytamy więcej niż raz. Oczywiście zdarzy się, że niektórych wcale nie będziemy musieli czytać; zważywszy na to, że niektóre opisują naszą śmierć, to nawet i dobrze. Wszystko przebiega dość dynamicznie, jak tylko w książce się da. Nie licząc wstępu, punkty nie mają więcej niż stronę i nawet jeśli nie ma zwrotu akcji, to w końcu czytamy ''Przejdź do...''. Czasami na końcu paragrafu, w zależności od różnych czynników możemy przejść nawet do jednego z czterech kolejnych punktów (''Jeżeli używasz Pistoletu, przechodzisz do 101. Jeżeli używasz Pistoletu Maszynowego, przechodzisz do 131. Jeżeli używasz Dubeltówki, przechodzisz do 72. Jeżeli używasz Karabinu, przechodzisz do 233''). Co ciekawe, każdy tom można zaczynać bez ''rozegrania'' poprzedniego. Na początku każdego tomu poznajemy historię opisującą wydarzenia z poprzednich książek. Niestety wiąże się to z utratą bonusów dla naszych Sprawności, o czym poniżej (fakt, że nikt nam nie zabroni ich sobie samemu przyznać, ale gra na ''cheatach'' nie tylko na komputerze nie jest ciekawa ).

Do grania potrzebujemy ołówka, gumki i kartki; mapa jest dodawana do książki. Jak się zapewne domyślacie, książki tej nie czyta się ''normalnie'' - przeskakujemy ze strony na stronę i z powrotem, w zależności od rozwoju akcji.

Na kartce rysujemy sobie Kartę akcji, na której znajdują się nasze Sprawności (prowadzenie pojazdów, strzelanie, orientacja w terenie, zręczność i spostrzegawczość), Ekwipunek (plecak, apteczka, manierka), Zapis walki bezpośredniej wraz z punktami naszej waleczności i wytrzymałości, Ładownicę i Broń. Można je też skserować (z treści wynika, że mamy na to pozwolenie), ale ołówek i gumka i tak będą potrzebne przy wypełnianiu karty.

Na końcu książki, na okładce, znajduje się tablica liczb losowych, którą będziemy używać już przy ustalaniu waleczności i wytrzymałości, a potem do prowadzenia walk i innych zdarzeń losowych.

Wszystkie sprawności mają min. 3 punkty, a kolejne 4 możemy dowolnie rozdzielić pośród nie. Po pomyślnym zakończeniu tomu dostajemy kolejne 4 punkty do podziału.

W plecaku może znajdować się 10 przedmiotów (w tym także posiłki). Z tym, że więcej niż 3 przedmioty obniżają naszą Zręczność o 1 punkt, więcej niż 6 przedmiotów, aż do dziesięciu redukuje naszą Zręczność o 3 punkty. Możemy nieść maksymalnie dwie Bronie walki bezpośredniej (białej ) i trzy Bronie palne. I znowu Zręczność - obniża się o 1 przy dwóch broniach (niezależnie od rodzaju) i o 2 przy trzech broniach. W Apteczce znajdują się opatrunki (też losowo ustalane na początku) do leczenia punktów Wytrzymałości. W manierce zaś znajdują się cztery porcje wody. Czasem akcja nakazuje nam wypić wodę, bo w przeciwnym wypadku tracimy punkty Wytrzymałości, których nie da się odzyskać przy użyciu Apteczki.

Bawiłem się przy tej książce-grze wyśmienicie. Może nie jest to ''rasowy'' RPG, ale dla samotnych wilków w sam raz. Polecam ją każdemu. A właśnie - samotny wilk, nie bez przyczyny użyłem tego zwrotu. Autor ''Wojownika autostrady'' jest ponoć bardziej znany z serii gier książkowych ''Samotny Wilk'' (podzielonych na 14 tomów, które wchodzą w skład trzech ksiąg) oraz ''Legenda Samotnego Wilka'' (pięć tomów). Niestety nie natknąłem się ani na te książki, ani na żadne inne tego typu książki-gry. Może czas poszperać w Internecie.