NPC (z ang. Non-Player Character) oznacza postać kierowaną przez komputer, którą możesz przyłączyć do swojego
bohatera podczas gry. Po przyłączeniu, gracz może taką postacią częściowo kierować.
W pierwszej części Fallouta lista komend wydawanych przez ciebie enpecowi ograniczała się do: dystansu, w którym ma się znajdować w stosunku do Twojej postaci (krótki, średni, daleki), oraz polecenia użycia w następnej walce jego najlepszej broni. Dodatkowo, każdy enpec ma ograniczenia w stosunku do broni, jakich może używać. Dlatego mając Plasma Rifle w plecaku, po użyciu tego polecenia nadal będzie używać broni takiej, jak poprzednio. Drugą wadą części pierwszej było to, iż enpece nie mogli zakładać żadnej zbroi. Jest denerwujące, gdy Ian, mając "pod pachą" Combat Armor, nosi kurtkę skórzaną (Leather Jacket) i obrywa od każdego trochę silniejszego przeciwnika.
W Falloucie 2 możliwość kontroli nad enpecem znacznie się powiększyła. Oprócz dystansu, gracz może decydować o tym, kiedy "kumpel" może używać stymulantów (Stimpacks, Jets, Psycho, itp.), kiedy może używać trybu serii (Burst), kiedy ma ratować się ucieczką, kogo ma atakować (ogólnie: najbliższego, najsilniejszego, najsłabszego, atakującego Twoją postać, lub dowolnego) lub jaki rodzaj broni ma preferować (ranged - strzelecką lub miotaną, melee - zasięgu bezpośredniego, "melee than ranged" - w pierwszej kolejności bezpośredniego zasięgu, "ranged than melee" - w pierwszej kolejności strzelecką lub miotaną). Nadal poszczególni enpece mają ograniczenia w używanych przez nich broniach, ale mogą zakładać zbroje. Oczywiście, logiczne jest, że nie mogą ich używać psy (zarówno cybernetyczne jak i "prawdziwe"), deathclawy, roboty oraz supermutanty.
Mimo tej zwiększonej kontroli i pomimo tego, że NPCe rozwijają się razem z Twoim bohaterem, w walce są naprawdę przydatni tylko na początku rozgrywki. Później moi czterej "ochroniarze" służyli mi za tragarzy do przenoszenia moich łupów, a podczas
ostrzejszych walk cały ogień musiałem brać na siebie (jednak co człowiek, to człowiek ;). Ilość NPCów, jakich możesz posiadać, określa poziom Twojej charyzmy. Możesz mieć tylu towarzyszy, ile wynosi Twoja charyzma podzielona przez dwa (czyli np. jeżeli masz 8 punktów charyzmy, możesz mieć w swojej drużynie maksymalnie czterech). Niestety, jeżeli masz nieparzystą ilość punktów charyzmy, to liczba NPCów zaokrągla się "w dół". Przykładowo, gdy masz 9 punktów, to nadal możesz mieć tylko czterech towarzyszy; żeby móc mieć ich pięciu musisz mieć 10 punktów. Jest także perk dający jedno dodatkowe miejsce w
Twojej drużynie.
NPC można podzielić na wiele typów: stałe i czasowe, bojowe i "umiejętnościowe" (skillowe), ludzi i nieludzi... poniżej opis tych kategorii:
Typy NPC w Falloucie:
1. Stałe i czasowe