Autor: Michał Gołkowski
Tytuł: Drugi brzeg
Wydawnictwo: Fabryka Słów
Data wydania: 25 kwietnia 2014
Liczba stron: 392
ISBN: 978-83-7574-993-9​​

Drugi brzeg Michała Gołkowskiego jest kontynuacją przygód stalkera Miszki. Tym razem bohater wybiera się na drugą stronę rzeki Prypeć. Nie po to aby szukać skarbów, lecz dowiedzieć się jakie procesy zachodzą w jego głowie. Skąd się biorą koszmary senne, które powodują powolną lecz nieubłaganą przemianę jego osobowości. Zrozumiałe zainteresowanie, gdyż typowy mieszkaniec skażonego terenu zostaje – wcześniej lub później - chodzącym trupem.

Książka utrzymana jest w konwencji Ołowianego świtu. Narracja jest pierwszoosobowa, zwarta. Dominuje akcja, acz fabuła jest bardziej dopracowana. Nie jest to, jak poprzednio, zbiór luźno powiązanych opowiadań, lecz powieść od której trudno się oderwać. Pisząc kolejny tom Gołkowski przedstawił nieco więcej cech osobowości głównego bohatera. Bardzo brakowało mi tego w Ołowianym świcie. Pojawiają się też choćby przedstawiciele frakcji występujących w grze. Pisarz świetnie ukazuje drogę do szaleństwa Miszy. Ciekawy pomysł. Jakby żywcem wyjęty z jakiegoś opowiadania mistrza grozy H.P. Lovecrafta. Autor skupia się nie tylko na utracie zmysłów przez stalkera. Zwraca również uwagę na relacje Miszy z innymi poszukiwaczami oraz jego przemyślenia. Dużo tego nie ma, lecz jest i tak lepiej niż w poprzedniej książce. W Drugim brzegu autor ogranicza sceny walki, co wychodzi powieści na dobre. Nie miałem przy tym wrażenia że czytam solucję S.T.A.L.K.E.R.-a, co mnie denerwowało przy tomie pierwszym.

Łyżka dziegciu zepsuje beczkę miodu. W Drugim brzegu nie podobały mi się całkowicie dwa ostatnie rozdziały. Są pisane jakby na przysłowiowym kolanie. Niedopracowane, całkowicie odstające od reszty utworu. Mimo to Drugi brzeg jest zdecydowanie lepszy niż pierwsza część przygód stalkera Miszki. Dużo ciekawszy i bardziej nastrojowy. Czytając, możemy bez problemu przenieść się do czarnobylskiej Zony i zanurzyć się w psychice bohatera. Mam szczerą chęć zabrać się za kolejny tom - Droga donikąd. Wierzę, że poziom możliwości pisarskich Michała Gołkowskiego nie zatrzymał się lecz będzie ciągle rósł, co może zaowocować niebanalnym cyklem powieści.

Moja ocena 4+/10.

© 2019 Piotr 'Gekon' Krawczykiewicz