Autor: Tomasz Fijałkowski
Tytuł: Antipolis
Wydawnictwo: Czwarta Strona
Data wydania: 2015
Liczba stron: 368
ISBN: 978-83-7976-256-9

Książka Antipolis Tomasza Fijałkowskiego to literacki miszmasz. Autor łączy w niej gatunki dystopii, horroru, science fiction, kryminału i polifonicznej powieści historycznej. Łatwo tu o galimatias, niemniej utwór ten ma w sobie coś intrygującego.

Akcja rozgrywa się w 1936 roku tytułowym mieście w Polsce - niby fikcyjnym, ale jednocześnie będącym stolicą państwa. Śledzimy powiązane ze sobą losy kilkorga bohaterów, których wspólnym mianownikiem jest świadomość zbliżającego się "Zenitu" - wtargnięcia "Innej Rzeczywistości w naszą". Jakkolwiek enigmatycznie to nie brzmi, chodzi najprawdopodobniej o wzajemne przenikanie się różnych światów, wymiarów. Pytaniem jest, w jaki sposób zagraża to ludziom i czy da się przed tym uchronić lub powstrzymać. Odpowiedź, podobnie jak cała książka, okaże się równie zawiła co wzbudzająca zainteresowanie.

Wydaje się jakby Fijałkowski zbyt wiele chciał zawrzeć w swej pierwszej powieści. Przez to cierpi ona na syndrom debiutanta. Wystarczyłoby więcej prostoty, klarownej akcji, bardziej szczegółowej prezentacji świata przedstawionego i byłoby zdecydowanie lepiej. Nie można ukrywać, że w fabule Antipolis łatwo się zgubić. W dalszej części powieści co prawda wszystko się rozjaśnia, niemniej pozostaje pewien niedosyt.

Nie oznacza to jednak, że książka jest zła. Intryga z czasem staje się naprawdę ciekawa, kilka wątków, a przede wszystkim bohaterów wbija się w pamięć, z napięciem wyczekiwałem też rozwiązania akcji. Fijałkowski musi jeszcze popracować, zwłaszcza nad warsztatem i planowaniem utworu. Potencjał ma jednak spory i liczę na kolejne jego dzieła.

© 2015 Zrecenzował Michał 'Veron' Tusz