Hardware / M.A.R.K 13
Produkcja: USA, Wielka Brytania 1990
Reżyseria: Richard Stanley
Scenariusz: Michael Fallon, Richard Stanley
Obsada: Dylan McDermott (Moses Baxter), Stacey Travis (Jill), John Lynch (Shades), Iggy Pop (Angry Bob) i inni
Muzyka: Simon Boswell
Zdjęcia: Steven Chivers
Czas: 93 min.

Kultowy film Richarda Stanleya z 1990 roku. Niewiarygodne że nie było go w zasobach Trzynastego Schronu. Nie było aż do dziś. Ciekawostką jest, że Fleetway Comics pozwała twórców za scenariusz. Produkcja okazała się plagiatem komiksu Shok z 1980 roku wydanego w brytyjskim magazynie komiksowym 2000 AD. Komiks dostępny jest pod tym linkiem.

Akcja filmu rozgrywa się w werterowskim świecie po zagładzie nuklearnej. Główny bohater Moses Baxter (Dylan McDermott) jest zbieraczem złomu. Po powrocie z jednej ze swoich wypraw udaje mu się nabyć od innego szperacza części robota. Postanawia z nich zrobić gwiazdkowy prezent swojej dziewczynie Jill (Stacey Travis). Decyduje się ona wykorzystać mechanizmy robota jako elementy do swojej rzeźby. Para nie zdaje sobie jednak sprawy jak niebezpieczny jest to upominek. Okazuje się, że znaleziony robot jest bojowym prototypem nowego androida. W nocy maszyna naprawia się i zaczyna się koszmar.

Hardware został nakręcony jako film niskobudżetowy. Sam reżyser nie oczekiwał wielkiego sukcesu. Stworzona przez niego wizja, nakreślenie wiarygodnego świata, oraz wiele inspiracji zaczerpniętych z włoskiego horroru (dzieła Daria Argenta, użycie pojedynczej palety oświetlenia, silne czerwienie) sprawiły że film szybko zdobył rzeszę fanów. Zaowocowało to tym, że M.A.R.K. 13 stał się kultową produkcją.

Ekranizacja jest utrzymana w ponurej, pesymistycznej kolorystyce, która wprowadza bezspornie mroczny nastrój. Praca kamerzysty jak i montażysty są bezbłędne. Zostały wykonane dobre kadry, a sceny płynnie przechodzące jedna w drugą. Nie ma się wrażenia że film się dłuży. Jedynie dla większości odbiorców minusem może być dość długie wprowadzenie. Jednak dla mnie przemawia to na plus gdyż powoli, w subtelny sposób przygotowuje widza do morderczych szaleństw wojskowego androida.

Podczas seansu może zachwycić również muzyka. Na ścieżce dźwiękowej znajdziemy utwory takich zespołów jak Public Image Limited czy Motörhead. Podkład muzyczny genialnie dodaje głębi obrazowi. W filmie występują również takie gwiazdy rocka jak Iggy Pop (Angry Bob), który co prawda użycza tylko głosu, ale efekt jest kapitalny. Niestety przy polskim lektorze to już nie to samo. Kolejni muzycy w epizodycznych scenach to Lemmy (Taksówkarz) i Carl McCoy (Nomad).

Richard Stanley napisał scenariusz do sequela (Hardware II: Ground Zero). Przez kilka lat próbował rozpocząć pracę nad filmem, plan jednak spalił na panewce. Przyczyną tego są prawa autorskie części pierwszej, które podzielone zostały na kilka podmiotów (między innymi Miramax i producent Paul Trijbits).

Hardware jest produkcją sprzed prawie trzech dekad. Nie zestarzał się i dalej oferuje sporą dawkę rozrywki na bardzo przyzwoitym poziomie. Śmiało możemy umieścić go na półce filmów każdego, zagorzałego fana postapokalipsy.

© 2019 Piotr 'Gekon' Krawczykiewicz