W skrócie:
Dziś, 5 lat po opublikowaniu części I i II, swoją premierę ma
CZĘŚĆ III PROJEKTU 13! W jej skład weszły opowiadania, które były plonem drugiej edycji konkursu
Polskie Postapo. Opublikowaliśmy też
zdjęcia, które doszły do nas również w ramach tego konkursu.
Dziękuję wszystkim, którzy się do tego przyczynili i którzy będą czytać.
Kiedy jakoś w
2011 roku, jeszcze jako współpracownik stały, a nie redaktor Trzynastego Schronu, przeczytałem opowiadanie
Michała „Verona” Tusza, nie przypuszczałem, że chęć zilustrowania muzyki opowiadaniami (czy też na odwrót) przerodzi się w coś tak wielkiego jak Projekt 13. Konkurs Polskie Postapo, którego plonem było prawie
trzydzieści opowiadań różnej długości przysłanych przez kilkanaście osób z całej Polski, pozwolił stworzyć względnie unikalny, choć wyraźnie inspirowany przeróżnymi innymi dziełami świat. Do tego zdjęcia i rysunki oraz muzyka –
71 utworów trójki wykonawców z Polski (
Wrathu, tj. ja,
Morfeo,
Darkchrist) i dwóch zespołów z Rosji (
Retro Suicide i
Relegerande). A wiele dem nie zostało nigdy opublikowanych. Wszystko to zostało opublikowane równo pięć lat temu,
13 maja 2012 roku. Pamiętam oczekiwanie na północ, o której punktualnie pojawiła się nowina i wspólną radość z przyjaciółmi, z którymi akurat mieliśmy domówkę. Mam wrażenie, że rzeczywistość, tak ta pozaschronowa, jak i schronowa właśnie, mocno się przez te pięć lat zmieniła, choć w gruncie rzeczy prawie wszystko pozostało takie samo.
Jednak to było dla mnie za mało. Pomimo setek stron, które ktoś tam czytał, miałem pewien niedosyt. Pierwsza i druga część literackiej warstwy Projektu, oplatane opowiadaniami odpowiednio
Verona i Rorsarcha, były bardzo różne i brakowało mi jakiegoś zakończenia, splecenia tych dwóch historii. Z
Rorsarchem pracowaliśmy nad serią opowiadań o pojedynczych co istotniejszych bohaterach, ale z czasem to porzuciliśmy. Jednakże lata później zdecydowałem, że mogę coś z tym zrobić. Niezatytułowane wówczas opowiadanie, do którego wymyśliliśmy bohaterów, z pewnego powodu odwiedzających postapokaliptyczny Toruń pod rządami pewnej frakcji, posłużyło za podstawę do tego, co oplata teraz trzecią część 13: „Bez celu”. Zechciałem dokończyć to, co zaczęliśmy jeszcze w
2012 roku, wykorzystując porzucone pomysły i ocalałe notatki, wykorzystując bohaterów z wybranych opowiadań z części pierwszej i drugiej. Chociaż jest mnóstwo nawiązań do przeszłych wydarzeń, mam nadzieję, że udało mi się to opisać w taki sposób, że ktoś, kto zacznie poznawanie Uniwersum 13 od tej części, będzie mógł czerpać taką samą przyjemność. Nie dało się jednak uniknięcia pewnych spoilerów odnośnie losów osób, które miały wpływ na ważne wydarzenia na terenie Polskich Pustkowi.
Zrealizowałem konkurs, drugą edycję Polskiego Postapo. Czy ostatnią, zobaczymy. Niemniej jednak przyszły do nas opowiadania i zdjęcia, które zostały tu wykorzystane. Nie mają na ogół większego powiązania z głównym wątkiem, ale zadbałem o to, żeby sposób poznawania przysłanych przez Was historii był wiarygodny, a bohaterowie „Bez celu” je komentują i wyciągają wnioski ważne dla ich podróży, która bez wątpienia dla niektórych z nich okaże się ostatnią.
Przez te lata zostały zanotowane też różne literówki i błędy logiczne, które uniknęły wykrycia przed publikacją pierwszej odsłony „13”, dlatego niektóre stare opowiadania zostały poprawione. I choć trochę kusiło mnie, żeby drastycznie zmienić i pociąć zawartość, nie zrobiłem tego. Każdy kiedyś zaczyna i choć teraz możemy się tego wstydzić, na nasze ówczesne warunki to była niezła rzecz. Nie każdy z nas był pisarzem. Większość z nas nie była. Choć dwóm osobom, które wysyłały nam wtedy opowiadania, udało się wydać swoje własne powieści i opowiadania –
Markowi Dryjerowi (powraca tu z nowym opowiadaniem pod tytułem „Sid”) oraz
Adamowi Bełdzie.
Jak już mówiłem, występuje pewna ciągłość fabularna. Jeśli ktoś chce w pełniejszy sposób doznać tego, co go tu czeka, ale nie ma ochoty czytać kilkuset stron opowiadań bez pewności, które akurat będą istotne, wcześniej może sprawdzić kilka opowiadań z I i II części, do których będą wyraźne nawiązania: „Trzynastka”
Verona, „Zobaczyć Niebo”
Adama Bełdy, trylogia
Rorsarcha („Cywilizacja”, „Zima”, „Nowa Era”), moje „13” i„Echa przeszłości”
Morfea. Pomocne mogą też być „Kronika” zawierająca daty istotne dla uniwersum czy też
Polskie Pustkowia Wikia, w której w miarę możliwości zostały zebrane informacje o opowiadaniach, postaciach, miejscach, florze i faunie. Co więcej – każdy z Was może pomóc w jej uzupełnianiu. Szczególnie proszę o to autorów, którym serdecznie dziękuję za przysłanie prac i mam nadzieję, że książkowe nagrody się podobają.
A co do dedykacji całego zbioru – dedykuję ją czytelnikom Trzynastego Schronu. Bo bez Was ani by Uniwersum 13 nie było, ani nie miałby kto go czytać.
