Jeśli obejrzeliście trzeci odcinek
Schronizmów to już wiecie jaka jest poprawna odpowiedź na pytanie
Dlaczego zostało ustanowione odznaczenie "Schroncon 2009" w Alei Zasłużonych. Jeżeli nie obejrzeliście, to obejrzyjcie, bowiem nie będziemy powtarzać kilka razy tych samych informacji z racji niedoboru stóp procentowych i różowych kałamarnic (ewentualnie czegoś innego, co wymyślicie sami). Ze wszystkich prac, które nadesłaliście jestem niesłychanie zadowolony, gdyż z punktu widzenia absurdu biją one na głowę niektóre polskie kabarety aspirujące do miana absurdalnych. Z jednej strony jestem trochę zdziwiony, ze tyle absurdu na tak zwykły i pospolity konkurs, z drugiej pojawia się w mojej głowie coraz silniejsze przekonanie, że w Polsce, kraju absurdu, widocznie każdy spożywa ten rodzaj humoru z mlekiem matki, a potem jest nim karmiony przez różne inne, mniej chwalebne i mniej niż matka kochające instytucje. Ale tym razem nie będzie pisania o mediach i urzędach. Po prostu przyjmijmy, że wszystkie je należy zburzyć.
Pierwszym odważnikiem, który zdecydował się na wysłanie swojej tezy na temat przysłowiowego dlaczego był Jerzy. Odpowiedź była ciekawa, gdyż zakładała wewnętrzną sprzeczność interesów w samym Squonku. Opublikujemy ją w specjalnym wydaniu schronowego zina, tak jak resztę odpowiedzi z tego konkursu. Na razie nie wiadomo co to za Zin i kiedy się ukaże, ale bądźcie pewni, że to nastąpi. Oczywiście koła Schronu wolno mielą, więc trochę na niego wszyscy poczekamy.
Kolejne odpowiedzi zostały przesłane – co mnie nieco zdziwiło – przez ludzi, którzy dopiero się na forum zarejestrowali. Oznacza to dwie rzeczy: albo ktoś chciał mnie wykiwać, zwiększając sobie szanse na wygraną i zakładając lipne konta (ale sprawdziłem tu i tam i ta opcja raczej odpada, zresztą ten ktoś musiałby być głupi, gdyż regulamin wyraźnie dopuszczał wielokrotne odpowiadanie w celu zwiększenia szans na wygraną, co też skwapliwie zostało przez niektórych wykorzystane). Załóżmy więc, że chodzi o drugą opcję, czyli konkurs przyciągnął swoim głupawym absurdem do Schronu kogoś na tyle mocno, że postanowił się on zarejestrować, by wziąć w nim udział. W takim razie należy mi się medal za przyciąganie do Schronu nowych ludzi, a nowym ludziom medal należy się za przebrnięcie przez formularz rejestracyjny.
W każdym razie odpowiedzi kolejno wysyłali: rybisiu, LeElectro, Marneas, Ordynus i ponownie Marneas. Po szczegółowym zapoznaniu się z tym wszystkim, z czym zapoznać się musiałem, postanowiłem zupełnie polegać na swoim widzi mi się (i ostrzegam, że nie będę rozpatrywał żadnych sprzeciwów). Zdecydowałem również, by wybrać odpowiedź dość absurdalną, ale z drugiej strony mającą jednak jakiś nikły związek z ogólnie pojmowanym sensem i logiką. Nade wszystko jednak przypadło mi do gustu wyjaśnienie wcale nie obszerne, ale ostro i wybitnie wbijające się szyderczą zgryźliwością w tłum prawo myślących intelektualnych impotentów, którzy pewnie uważają, że największy patriotyzm to płacenie podatków. Być może dużą rolę odegrała w tym moja (nad)interpretacja, ale taką właśnie odpowiedzią, pełną z jednej strony dowcipu, a z drugiej goryczy, wydało mi się to zdanie:
Oznaczenie "Schroncon 2009" ustanowiono, ponieważ Virtuti Militari to dość błahe odznaczenie i nikt specjalnie się o nie nie bije.I spodobało mi się pomimo tego, że miało błąd ortograficzny.
Dlatego zwycięzcą jest Marneas, który nadesłał tę odpowiedź. Podkreślić jednak należy dwie inne odpowiedzi: sięgające do historii Schronu (i to nie takiej zapisanej, tylko takiej pamiętanej) wyjaśnienie Ordynusa oraz czerpiącą z analogii pomiędzy Schronem a życiem lub też, jak kto woli, Schronem a państwem odpowiedź LeElectro. Zwycięzca dostanie książkę, a dwaj wymienieni panowie (chociaż co do Ordynusa zachodzi podejrzenie, że jest niedźwiedziem) punkty w tabelce lansu, które mogą wymienić na czajnik elektryczny u każdego patrolu drogowego przeprowadzanego przez oficerów SSI. Mogą też je zachować na lepsze czasy i osobiście to właśnie bym doradzał.
Jak widać zwyciężyła zwięzłość, chociaż pracowitość została doceniona również.
