ZWYCIĘSKA PRACA

Kanibalizm jest niczym innym jak spożywaniem członków własnego gatunku. Zjawisko to występuje dość powszechnie w przyrodzie.

Jednym z głównych powodów dla których kanibalizm może być tak szokującym pomysłem dla ludzi na przetrwanie w sytuacji kryzysowej jest nasza wysoko rozwinięta empatia. Widząc martwą osobę nie myślimy o niej jak o potencjalnym posiłku a rozważamy, kim była, czy kogoś zostawiła, jak zginęła? Myślimy o zwłokach wciąż jak o osobie, indywidualnej jednostce z którą kiedyś mogliśmy wejść w interakcje. Wrażenie to jest jeszcze silniejsze jeśli zmarłą osobę znaliśmy. Poprzez taki tok myślenia idziemy jeszcze krok dalej i wnioskujemy czego zmarła osoba mogła by chcieć i staramy się temu podporządkować. Martwe ciało potrafi mieć na nas większy wpływ niż żywy człowiek.

Złamanie tych podstawowych reakcji w większości społeczeństw jest nie do zaakceptowania. Samo nie poszanowanie zwłok bulwersuje, zamiana ich na coś "użytecznego" jest więc nie do pomyślenia, bo oznacza to potraktowanie człowieka przedmiotowo.

Człowiek który dopuścił się kanibalizmu z powodu klęski głodu jest już tak umęczony, zrozpaczony, wygłodniały, bezsilny i zdziczały że nie widzi już żadnej nadziej na przyszłość. Nie widzi jej ani w tym życiu ani nawet w śmierci. Kiedy potraktuje ciało innej osoby jak mięso, oznacza to że zrywa z empatią, ze społeczeństwem. Ze światem w którym drugi człowiek był osobą taką samą jak on, z którą mógł się porozumieć czy obdarzyć uczuciem, z którą mógł wejść w interakcje.

Dlatego zjawisko kanibalizmu jest tak przerażającym objawem upadku cywilizacji, oznacza to bowiem, że cywilizacji po prostu już niema.

© 2011 pucka