< POSTKULTURA | << KSIĄŻKI I OPOWIADANIA
Yusuke Kishi - Shinsekai Yori

Okładka książki 'Shinsekai Yori' Autor: Yusuke Kishi
Tytuł: Shinsekai Yori (新世界より)
Wydawnictwo: Kodansha
Data wydania: 2008
Liczba stron: 981 ISBN: 978-40-6182-660-1

Wizja przyszłości zaprezentowana przez Kishiego Yusuke w Shinsekai Yori (Z Nowego Świata) to idylla, w której ludzie opanowali psychokinetyczne moce i nie są w stanie skrzywdzić siebie nawzajem, co zapobiega wojnom. Widzimy więc spokojne życie w odciętym od reszty świata Dystrykcie Kamisu 66, gdzie urodziła się główna bohaterka, Saki Watanabe. Wraz ze swoimi przyjaciółmi odkrywa, że coś jest nie tak i dorośli ukrywają przed dziećmi jakąś straszną prawdę. I jaki ma ona związek z dziwnymi, służącymi niewolniczo szczuroludźmi (noszącymi tak ciekawe imiona jak np. Squonk) - to się dopiero okaże. A nie nastąpi to szybko.

Książka została podzielona na kilka części o następujących nazwach: Sezon młodych liści, Letni mrok, Głęboka jesień, Odległy zimowy grzmot, Ognie apokalipsy i Światło w ciemności. One zostały podzielone na rozdziały. Widać odniesienie do pór roku, co można interpretować różnie, ale nie oznacza to, że akcja dzieje się przez jeden okrągły rok, ponieważ co jakiś czas są przeskoki, które pozwalają widzieć bohaterów jako dzieci, a później jako dorosłych. Dzięki temu można także zaobserwować ich rozwój psychologiczny.

Ze względu na konieczność omówienia postapokaliptycznego charakteru książki, w tym leciutko spoilerowym akapicie opiszę ją szerzej. Przez cały czas dostajemy wskazówki na temat tego, co się stało te kilkaset lat wcześniej, dlaczego informacje na temat przeszłości są usuwane i praktykuje się aborcję do osiemnastego roku życia. I nie jest to tylko gorzki żart, bo dzieci faktycznie z jakiegoś istotnego powodu znikają, a ich przyjaciele tracą o nich pamięć, jakby zostali ewaporowani (#Rok 1984). Autor popisuje się też wyobraźnią na temat zmutowanych stworzeń, które mogą się pojawić w przyszłości, z czego z pewnością najistotniejszymi są szczuroludzie, którzy nie wiadomo jak długo będą jeszcze usłużnie słuchali poleceń wszechmocnych ludzi, szczególnie że niektórzy przedstawiciele ich złożonego społeczeństwa wykazują się zaskakującą inteligencją. Najbardziej jednak obcym w tym wszystkim mogą być elementy buddyzmu, mantry i inne elementy, które dla japońskiego odbiorcy mogą być oczywiste, ale dla zachodniego mogłyby wymagać dokładniejszego wyjaśnienia. Być może dla fanów postapokalipsy zachętą będzie fakt, że tak naprawdę ruiny prawdziwego świata gdzieś tam istnieją i zostaną odwiedzone, ale bardzo późno. Odkrywanie, co doprowadziło do końca świata to część przyjemności obcowania z Shinsekai Yori.

Autor porusza też temat seksualności, która ma niezaprzeczalny wpływ na mentalność ludzi, na których tutaj postanowiono przetestować system społeczeństwa opartego na miłości wzorowanego na tym spotykanym u szympansów bonobo, u których spontaniczne i nieograniczone zachowania seksualne rozładowują napięcie, zapobiegając brutalności. Aspekt ten został potem znacznie ugrzeczniony w adaptacji anime, a z kolei w mandze podkręcony do nieco absurdalnie nieadekwatnego poziomu. Książka jednak znajduje jakiś złoty środek i literackiego podglądactwa nie ma zbyt wiele, a z pewnością doświadczenia te mają wpływ na Saki i jej postrzeganie rzeczywistości. Dość szalonym pomysłem i bardzo kontrastującym do rzeczywistości, w której żyjemy jest wizja społeczeństwa, w którym najbardziej restrykcyjne zachowania seksualne to te, które mogą doprowadzić do ciąży. Wymagają specjalnej zgody Komisji Etyki. Wszystkie pozostałe są dozwolone, a ludzie, także dzieci, są zachęcani do bliskości intymnej. Nie jest to jednak temat nadużywany, ale z pewnością skłania do refleksji. Czy w takim kierunku może pójść świat? I czy jest to dobre, czy złe? Zależenie od przekonań, każdy będzie miał własną odpowiedź.

Książka prezentuje historię ciekawą i nietuzinkową, z jedyną w swoim rodzaju wizją przyszłości. Kierowana raczej do młodych dorosłych. Pozostaje życzyć sobie, by została wydana w Polsce.

Moja ocena: 7,5/10

© 2016 Kamil 'Wrathu' Kwiatkowski

< POSTKULTURA | << KSIĄŻKI I OPOWIADANIA