Autor Wątek: Broń Jądrowa  (Przeczytany 8211 razy)

Rajan1gno

  • Kapral
  • *
  • Wiadomości: 17
  • War, war never changes
Broń Jądrowa
« dnia: 12 Marca 2010, 13:52:08 »
Broń Jądrowa, broń o działaniu opartym na wykorzystaniu energii wydzielającej się w wyniku przemian zachodzących w jądrach atomowych. Broń jądrowa dzieli się na broń o działaniu wybuchowym i na bojowe środki promieniotwórcze. Powszechnie nazwa "broń jądrowa"  używana jest w węższym znaczeniu jedynie w odniesieniu do broni jądrowej o działaniu wybuchowym, w której wykorzystywana jest energia wydzielająca się podczas reakcji rozszczepienia jąder pierwiastków ciężkich lub termojądrowej reakcji syntezy jąder pierwiastków lekkich. Z punktu widzenia rodzaju wykorzystywanej reakcji jądrowej i sposobu jej wykorzystania w broni jądrowej o działaniu wybuchowym wyróżnia się trzy podstawowe jej rodzaje: jednofazową, dwufazową i trójfazową.
W broni jednofazowej cała energia wybuchu pochodzi z lawinowej reakcji rozszczepienia jąder uranu lub plutonu. Jądrowa broń jednofazowa została skonstruowana najwcześniej. Nazywana ona była początkowo bronią atomową . Niekiedy nazwa ta używana jest i obecnie w odniesieniu zarówno do broni jednofazowej, jak i innych rodzajów broni jądrowej o działaniu wybuchowym.
W broni dwufazowej wydzielanie się energii odbywa się w dwóch fazach. W fazie pierwszej źródłem energii jest lawinowa reakcja rozszczepienia jąder izotopu uranu 235, a w fazie drugiej reakcja syntezy jąder pierwiastków lekkich. Ten rodzaj broni jądrowej nazywamy również bronią wodorową lub bronią termojądrową. Nazwa "broń wodorowa", używana jest również w odniesieniu  do innego rodzaju b.j nie istniejącej dotychczas , w której jako źródło energii wykorzystywano by jedynie termojądrową reakcję syntezy inicjowaną za pomocą promieniowania laserowego. Ze względu jednak na konieczność stosowania w tym przypadku laserów o bardzo dużej  mocy oraz istnienia innych bardzo poważnych trudności technicznych broń taka nie została dotychczas skonstruowana. Niekiedy dla określenia tego rodzaju b.j. używana jest także nazwa "broń laserowo-wodorowa".
Produktem końcowym reakcji syntezy wykorzystywanym w b.j o charakterze wybuchowym jest niepromieniotwórczy Hel. W związku z tym po wybuchu broni laserowo-wodorowej, jedynym źródłem skażeń promieniotwórczych była by promieniotwórczość wzbudzona. Z tych też względów broń taka była by w zasadzie bronią "czystą". Jeżeli w broni dwufazowej przeważająca część energii (ponad 80%) wydziela się w wyniku reakcji syntezy izotopów wodoru, deuteru i trytu, to taka broń nazywana jest czasami również bronią neutronową, ze względu na powstawanie podczas wybuchu dużego strumienia neutronów prędkich.
W broni trójfazowej energia wydziela się w trzech kolejnych fazach. Przebieg dwóch pierwszych faz jest praktycznie taki sam jak w broni dwufazowej. Źródłem energii w fazie trzeciej jest reakcja rozszczepienia jąder izotopu uranu 238, wywołana przez neutrony prędkie o energii ok. 14 MeV, powstające w drugiej fazie w wyniku reakcji syntezy deuteru z trytem. Broń trójfazowa nazywana jest również wodorowo-uranową, kombinowaną, termojądrową wielkiej mocy, a czasami także bronią wodorową.
Zasadniczy ładunek jądrowy otaczany jest niekiedy powłoką pierwiastków ulegających łatwo aktywacji pod wpływem neutronów. Ma to na celu zwiększenie ilości substancji promieniotwórczych., a więc i skażeń powstających po wybuchu. W zależności od rodzaju wykorzystywanego na wykonanie powłoki pierwiastka , b.j. nazywana jest czasami odpowiednio: cynkową, kobaltową itp.
Podstawowym parametrem broni jądrowej jest ilość energii wydzielającej się w czasie wybuchu. Miarą jej jest tzw. równoważnik trotylowy wybuchu. Jest to taka masa trójnitrotoluenu (trotylu), przy wybuchu której wydziela się taka sama ilość energii, jak przy wybuchu danego ładunku jądrowego. Moc wybuchu wyrażana jest w tonach (t), kilotonach (1kt= 10^3t) lub megatonach (1Mt= 10^3 kt = 10^6 t). Z punktu widzenia wartości mocy wybuchu broni jądrowej wyróżnia się b.j. bardzo małej mocy(do 1 kt), małej mocy(kilka do kilkunastu kt), średniej mocy (kilkadziesiąt kt), dużej mocy (kilkaset kt) i bardzo dużej mocy (powyżej 1 Mt)
« Ostatnia zmiana: 12 Marca 2010, 14:06:57 wysłana przez Rajan1gno »

Rezro

  • St. chorąży sztab.
  • *
  • Wiadomości: 4080
  • Why you people care so much where your souls are?
Odp: Broń Jądrowa
« Odpowiedź #1 dnia: 12 Marca 2010, 20:57:29 »
Skoro już o tego typu broni mowa to jako ciekawostkę dodam że nie tylko Amerykanie i Niemcy, ale i Japończycy aktywnie prowadzili szeroko zakrojone prace nad wybuchową bronią Jądrową (do czasu aż sami odczuli jej potęgę na własnej skórze). Jeszcze ciekawsze jest to że Japończycy planowali przeprowadzenie ataku tzw. Brudną Bombą Jądrową na San Francisco, ale Amerykanie ubiegli ich... jedynie o 11 dni.

Rajan1gno

  • Kapral
  • *
  • Wiadomości: 17
  • War, war never changes
Odp: Broń Jądrowa
« Odpowiedź #2 dnia: 13 Marca 2010, 12:34:21 »
Badania mające na celu skonstruowanie b.j. o działaniu wybuchowym rozpoczęto w 1940 w USA. Podstawą tych prac były wczesne odkrycia naukowe wielu fizyków, a przede wszystkim odkrycie w 1938 przez O. Hahna i F. Strassmana rozszczepienia jąder uranu. W pracach nad b.j. w USA brało udział wielu wybitnych uczonych fizyków i chemików, jak np: N. Bohr, E. Lawrence, C. Seaboeg. Pierwsze ładunki jądrowe jednofazowe skonstruowano w 1945, zaś 16 VII 1945 dokonano pierwszego na świecie doświadczalnego wybuchu jądrowego w Alamo na pustyni Nevada. Podczas II Wojny Światowej badania nad skonstruowaniem b.j. prowadzone były również w Niemczech oraz w Związku Radzieckim. Badania w Niemczech zostały przerwane w wyniku klęski Trzeciej Rzeszy, natomiast pierwszy wybuch doświadczalny ładunku jednofazowego dokonany został w Związku Radzieckim w 1949. W chwili obecnej oprócz Rosji i USA broń jądrową o działaniu wybuchowym posiada jeszcze 7 państw. Pierwsze wybuchy doświadczalne ładunków jednofazowych zostały dokonane przez te państwa w następujących latach: Wielka Brytania w 1952, Francja w 1960, Chińska Republika Ludowa w 1964 i Indie w 1974. Wstępne badania w zakresie jądrowej reakcji syntezy rozpoczęto w stanach Zjednoczonych już w 1942 pod kierownictwem E. Tellera, który w 1945 przedstawił raport na temat możliwości skonstruowania ładunków dwufazowych. Intensywne badania nad bronią dwufazową rozpoczęto w USA, w 1950, które skończyły się w 1951 częściowym sukcesem. W roku tym dokonano na wyspach Marshalla pierwszego wybuchu ładunku dwufazowego, w którym do reakcji syntezy wykonano ciekły deuter i tryt. Masa tego ładunku wynosiła ok. 60 ton, w związku, z czym przydatność praktyczna takiej broni była znikoma ze względu na brak odpowiednich środków do jej przenoszenia. Badania nad bronią dwufazową prowadzone były również w Związku Radzieckim. Zakończyły się one sukcesem, w 1953, kiedy to dokonano wybuchu ładunku dwufazowego o masie kilkakrotnie mniejszej od ładunku skonstruowanego w USA, ze względu na wykorzystanie w nim związku deuteru i trytu z litem. Pierwszego wybuchu tego typu ładunku jądrowego dokonano w USA w 1954. W państwach posiadających dwufazową broń jądrową pierwszych wybuchów ładunków trójfazowych dokonano w ciągu 1-2 lat po pierwszych doświadczalnych wybuchach ładunków dwufazowych.